Nou, dat was ‘m dan. De eerste week als bestuurder. Gisteren getapt op de bedankborrel (georganiseerd voor iedereen die het afgelopen jaar een commissie gedaan heeft) en vanochtend toen het licht begon te worden afgesloten. Net even met zus en mam uit eten geweest (beiden alweer weken niet gezien) en toen ik thuiskwam in volledige klederdracht in slaap gevallen. Nu weer even wakker, maar zometeen maar weer slapen. Nou even volhouden, breuntje. Nog even volhouden…

(Vrije vertaling van de titel: “Laten we, zolang we besturen, niet crashen”.)