Ik heb voor het eerst een oude film gezien. Een echt oude film. The Great Dictator van Charles (aka Charlie) Chaplin uit 1940. Het is echt verbazingwekkend om te zien hoe snel Chaplin erbij was om de wereld te waarschuwen voor Adolf Hitler (in de film: Adenoid Hynkel). In 1940 was de stront aan de knikker immers nog redelijk vers.

Politiek en humor worden zonder blikken of blozen gecombineerd in een meersterwerkje van ruim 2 uur, waarin onder andere ook nog Hynkel’s sidekicks Garbitsch en Herring, alsmede Benzino Napaloni, de dictator van Bacteria (Italië) die Hynkel liefkozend Hynky noemt, een rol in spelen. Chaplin neemt voor het gemakt zowel de rol van Hynkel als die van een Joodse kapper die later voor Hynkel aangezien wordt voor zijn rekening. De pseudo-Duitse scheldkannonades van Hynkel (die vaak klinken als een schreeuwende Swedish Chef met af en toe woorden als Schnitzel) blijven op de lachspieren werken, maar ergens is het allemaal heel serieus. Want die Duitsers waren natuurlijk ook geen lieverdjes…