Afgelopen vrijdag was ik dus bij The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-la-la Band with Choir wat ik eigenlijk niet heel erg spannend vond. Of ik was echt te moe. Ik had echter bij Pim ook nog een kaartje liggen voor de Warp Night in Paradiso zaterdag. Leek me op zich wel leuk, maar had niet het idee dat het supergeniaal zou worden. Ik bedoel, het was niet alsof Aphex Twin zou komen…

Nou waren sommige acts die kwamen inderdaad ook niet supergeniaal. Ik noem een Beans. Verder kon Chris Clark me ook niet erg bekoren, iets te veel random geklungel. Maar het begon al goed met de opkomst van Jimmy Edgar. De beste knul zat in kleermakerszit met z’n Apple laptop in zo’n stoel in de vorm van een grote witte bal met z’n gezicht van het publiek af en draaide bij het begin van z’n set naar het publiek. Opvallend was trouwens dat er erg veel Apple hardware op het podium te zien was, maar bijna alle oplichtende Apple logootjes afgeplakt waren met duct tape.

Maar toen kwam het: Plaid! Woooooooohoooooooo! Lukas, die ik op het laatste moment nog had meegesleept, konden we na afloop helemaal uitwringen. Dansen tot je broek ervan afzakt! Wat nou drum ‘n bass feestjes? De toekomst van electronische muziek is hier en heet Plaid!

Note: mocht je 7 maart in Londen zijn, ga dan vooral even kijken naar het 5.1 surround AV optreden dat Plaid daar dan geeft in de Queen Elizabeth Hall in het kader van het Ether festival 2004. Plaid werkt overigens aan een 5.1 surround album op dvd, w00t!