In de jaren 90 speelde ik gitaar en luisterde ik naar gitaarmuziek. House, trance en andere mainstream elektronische dansmuziek was (nog) niet aan mij besteed. Ik herinner me een schoolfeest waarbij ik bij elk four-to-the-floor nummer demonstratief stopte met dansen. Ik ging stil staan op de dansvloer tot er weer een nummer kwam dat mijn goedkeuring wel kon wegdragen. IDM had ik misschien wel net ontdekt, maar dat werd niet gedraaid op schoolfeesten. En daar viel ook niet altijd op te dansen.

In de jaren 90 kregen we thuis ook computers die krachtig genoeg waren om multitrack audio mee te bewerken. En om de een of andere reden hadden ik en mijn gitaarspelende vriend een cd-rom met wat samples. Dus ik en een vriend dachten: die stampmuziek is zo simpel, dat kan iedereen.

Het nieuwe millennium stond voor de deur, dus wij maakten wat en zetten op 27 december 1999 ‘The Sound of the Millennium’ op een zelf gebrand cd’tje. Een hit is dat natuurlijk nooit geworden, maar op de zeeverkennersvereniging waar we lid waren hadden we wel een paar ‘fans’. Zelf muziek online zetten was destijds volgens mij nog te veel gedoe.

Jaren later dachten we nog wel eens terug aan dit nummer, maar we konden het allebei nergens meer vinden. Of we hadden de software niet meer om het project te openen. We moesten maar accepteren dat we ons elektronische gestamp nooit meer zouden horen.

Maar deze week vond ik die CD-R ineens weer. Nostalgiefactor 10.