No rest for the alonely
Gisteren naar feest op Catena geweest. Op Leiden Centraal werd ik opgewacht door Hooft, Marijke en aanhang. Pas na twaalven bereikten we het pand, maar dat mocht de pret niet drukken.
Het pand was vet, de dj booth (met daarin Herman en Anna) geweldig en ik kwam zowaar nog iemand van de middelbare school tegen van wie ik al jaren dacht dat ik hem in het eerste jaar van mijn studie had ontmoet en daarna nooit meer had gezien.
Om half vier naar bed. Ik kon bij Marijke blijven slapen. Ze stond er zelfs op dat zij in de slaapzak ging en ik in haar bed mocht. Nouja, zeg. Half acht weer op (wakker worden met Farewell & Goodnight van Smashing Pumpkins heeft toch iets vreemds - “Moet ik nou gaan slapen? Ik moet toch juist wakker worden?”) en dan ook nog thee en warme broodjes ‘s ochtends. Hoei.
Dank voor de fijne avond. Nu ga ik nog maar even slapen denk ik, want vanavond moet ik draaien. Maar eerst nog even een was draaien. En m’n nieuwe dubbel cd luisteren. En de wc doen. En de platomania lezen. En leren. En… En…
Beuh.