Krank im Kopf
Afgelopen donderdag bevond ik mij op de constitutieborrel van ESN Utrecht in Mick O’Connells en het was daar reuzegezellig. Leuk gebabbeld, voornamelijk met mensen van het U-Fonds, USF Studentenbelangen en Histos. De borrel duurde wat langer dan gepland, maar na afloop was er natuurlijk nog ruim gelegenheid om op Biton verder te gaan.
Het werd een rare avond. Compleet uit je dakpan met de MP3-speler van Pim, dansen op de bar en oud-gedienden die weer eens langs kwamen. Met moeite kon ik mijn bezem onder controle houden tijdens het schoonmaken. En om acht uur ‘s ochtends weer thuis.
En toen de volgende dag. Koppijn! Maar ik moest meteen weg om te werken. Was meteen de raarste disco die ik ooit gedraaid heb. Mensen die polonaise gaan lopen op “Me, myself and I” van De La Soul en als laatste plaat “3, 2, 1” van Carlo & Irene willen horen. Na afloop nog naar de koffieavond geweest, maar na een kwartiertje weer weggegaan, want: Koppijn!
Vandaag wakker geworden vlak voor schoonmaken. Koppijn! Schoongemaakt, uit eten geweest bij een Grieks restaurant met wat mensen die bleven hangen en toen nog even terug naar Biton. Koppijn! Op advies van de barman een pijnstiller genomen en nou ga ik zo naar bed.
Ik wil niet instorten.
Herhaling van deze mededeling: Ik wil niet instorten.