breun Vraag jezelf: "Wat doe ik hier?"

Toen we naar Zeeland zijn gegaan

Afgelopen donderdag had ik nog late dienst. Toen ik vrijdag middag wakker werd pakte ik snel nog mijn tas (sloffen, m’n favoriete rustige cd’s-die-andere-mensen-ook-wel-leuk-vinden, wandelschoenen, etc.), ontbijt van de Burger King en met de trein, via Rotterdam, naar Delft-Zuid. Daar met z’n vijven in de Renault Clio (check hoe nutteloos QuickTime VR ook alweer is) van de moeder van Lotte gestapt en toen naar Scharendijke, Zeeland.

Het complete bestuur der studentengezelligheidsvereniging Biton had besloten om het er eens een weekendje van te nemen. Even van vrijdag tot en met zondag helemaal weg. We hadden nog wel de BBV (vergadering waarin het bestuur haar beleid nog eens onder de loep neemt) op de zondag gepland. Deden we toch nog iets nuttigs.

En Biton kon toch ook best een weekendje zonder ons? Nou… Helaas bleek dat de afsluiter van zaterdag vergeten was dat hij sleutels nodig had om de deur open en dicht te doen en werd ik nog gebeld dat het bier warm was en de disco-installatie zonder stroom zat. Ik heb het ze lekker allemaal zelf laten uitzoeken. Het zal wel goed gekomen zijn.

Zaterdag hebben we nog Zierikzee (“Monumentenstad van Schouwen-Duivenland”) bezocht. We kochten tweedehands platen, windorgels en hadden het gezellig. Later in de middag nog anderhalf uur over het strand gebanjerd en ondertussen een thema voor de Kroegdies bedacht. Maar daar vertel ik nog lekker niets over. Hou 28 februari in ieder geval vrij, als je lid bent van Biton. Het wordt een dolle boel.

Verder veel tv gekeken: 10 Things I Hate About You, Jalla! Jalla! (onze bestuursfilm was op tv!) en Britain’s Best Sitcom overzicht. We hebben zelfs nog een spelletje gedaan. Op de laatste dag belde de moeder van Geert-Jan nog (“Ben je nu stoned of dronken? Anders bel ik later wel terug.”???) over een deal die ze met Bruynzeel Keukens had gemaakt. Later, als ik meer details heb, meer nieuws hierover. Oh, en er was nog iets met dat die Renault Clio pas vier maanden oud was en Axel die in het donker achteruit moest rijden en een bakstenen paaltje en krassen op een portier. Maar daar hebben we het maar even niet over.

Om het feest helemaal compleet te maken, hebben we op de terugweg bij een tankstation nog een doosje Tic Tac gekocht. Elke Tic Tac staken we eerst in ons neusgat. We waren tenslotte naar Zeeland gegaan.

Tic Tac